دوسال پیش این موقع درگیر فردی بودیم به نام شروین همکلاسی سال اول دبیرستان و بهترین دوست ان چند سال اخیر همین موقع ها بود که موضوع مسخره شروین شروع شد از ان روز ها تا شروع سال نو اب اوش از گلوی من بیچاره پایین نرفت
البته الان نمیخام راجب اون موقع بنویسم میخام راجب متن هایی که اون موقع نوشتم بگم که هنوزم که هنوزه میخونمشون دلم میخاد برم خودمو گوشه اتاقم پیدا کنم بقلش کنم و بگم میگذره همش میگذره و شاید باورت نشه روزی میاد که دلت برای این موقع هم تنگ میشه
متنی دارم راجب فردی ک در قطاری از خواب بیدار میشه و اولش با این تیکه از اهنگ چارتار شروع میشه، بی راهه‌ای خموش و تار بی عبورم.
این یکی از اون متنامه که با تموم احساساتم نوشتم هرچی رو که حس میکردم توض ریختم و هر وقت که میخونمش تمام خاطرات اون دوران از جلوی چشمم میگذره و قلبم یه بار دیگه با احساس داشتن می تپه و دوبار توی زندگیم اشتباه کردم و اجازه که چه عرض کنم متن و دو دستی تقدیم دو ادم اشتباه کردم کن بخوننش و بار اول برای چند روز شایدم هفته حالم بابتش گرفتن بود و بار دوم برام سوال پیش اومده بود ک چرا اون چیزی که من تمام تلاشم بوده بفهمید رو از ا.ن متن نمیفهمید و گیر میدید به چیزی که اصلا اهمیتی نداره
#بیاین قبول کنین اختاپوس موجود فرازمینیه
#با من از کراش زدن حرف نزنید من رو دماغ بزرگ دوران بلوغ طرف کراش زدم
#اشک ریخت جلوی میلیون میلیون ادم اخرم به اسم باباش سر و تهشو جمع کرد ولی ما ک میدونیم توام دلتنگی
اون ,سال ,متن ,راجب ,میگذره ,بار ,اون موقع ,اشتباه کردم ,میگذره و ,و بار ,چیزی که
درباره این سایت